مایا آنجلو
Maya Anjelou
مایا آنجلو
Maya Anjelou
پرندۀ در قفس
مایا آنجلو
پرندۀ رها جَست میزند
بر گُردۀ باد
تن میسپارد به آن
تا جایی که از وزش بازایستد
و فرو میبرد بالهایش را
در پرتوِ نارنجیِ آفتاب و
بیپروا آسمان را از آنِ خود میداند.
اما پرندهای که در قفس تنگ
سراسیمه قدم برمیدارد
از میانِ میلههای خشمش
بهسختی میتواند تصور کند
که بالهایش چیده شده است
که پاهایش خسته است
پس حنجرهاش را به آواز باز میکند.
پرندۀ در قفس میخواند
با چهچههای لرزان
ترسان از آنچه ناشناخته است
اما در اشتیاقِ آن است هنوز
و بر تپۀ دور
آوازش شنیده میشود
چرا که آوازِ آزادی را میخواند
پرندۀ در قفس.
پرندۀ رها به نسیمی دیگر میاندیشد
با بادهای ملایمِ گرمسیری در میانِ هوهوی درختان
به کِرمهای فربهِ منتظر در چمنزاری درخشان از نورِ سپیدهدم
و آسمان را به نام خود میکند.
پرندۀ در قفس اما بر گورِ رؤیاها ایستاده است
سایهاش جیغِ کابوسیست به بانگِ بلند
بالهایش چیده و پاهایش بسته است
پس حنجرهاش را به آواز باز میکند.
پرندۀ در قفس میخواند
با چهچههای لرزان
ترسان از آنچه ناشناخته است
اما در اشتیاقِ آن است هنوز
و بر تپۀ دور
آوازش شنیده میشود
چرا که آوازِ آزادی را میخواند
پرندۀ در قفس.
Caged Bird
Maya Anjelou
A free bird leaps
on the back of the wind
and floats downstream
till the current ends
and dips his wing
in the orange sun rays
and dares to claim the sky.
But a bird that stalks
down his narrow cage
can seldom see through
his bars of rage
his wings are clipped and
his feet are tied
so he opens his throat to sing.
The caged bird sings
with a fearful trill
of things unknown
but longed for still
and his tune is heard
on the distant hill
for the caged bird
sings of freedom.
The free bird thinks of another breeze
and the trade winds soft through the sighing trees
and the fat worms waiting on a dawn bright lawn
and he names the sky his own.
But a caged bird stands on the grave of dreams
his shadow shouts on a nightmare scream
his wings are clipped and his feet are tied
so he opens his throat to sing.
The caged bird sings
with a fearful trill
of things unknown
but longed for still
and his tune is heard
on the distant hill
for the caged bird
sings of freedom.