L'Internationale
L'Internationale
سرود انترناسیونال* که شعر آن را یک کارگر انقلابی فرانسوی به نام اوژن پوتیه (Eugén Pottier) در سال ۱۸۷۱ سرود و آهنگ آن را پییر دو گیته (Pierre De Geyter) که از پیروان مارکس بود، در سال ۱۸۸۸ ساخت و با گروه کُر کارگران در یکی از خیابانهای شهر لیل اجرا کرد، طولی نکشید که عالمگیر شد و به سرود همبستگی کارگران و زحمتکشان زجرکشیده در سراسر دنیا بدل شد.
یک زمانی در دنیا کمتر کسی بود که سرود انترناسیونال را نشنیده یا نخوانده باشد و چه بسیار بودند کسانی که به جرم خواندن آن زندانی شدند یا جان باختند.
مردم در سراسر دنیا در تجمعات و تظاهراتشان این سرود را میخواندند و رسم بر این بود که هنگام خواندن، مشت گرهکردۀ خود را بالا ببرند.
سرود انترناسیونال بیانگر وحدت و همبستگی همه انسانها صرفنظر از نژاد و ملیتشان برای رسیدن به برابری و آزادیست.
*کلمه «انترناسیونال» در این سرود به انترناسیونال اول (۱۸۷۶-۱۸۶۴) اشاره دارد که یک سازمان بینالمللی با هدف اتحاد کارگران و گروههای چپگرا بود. بعدها انترناسیونال دوم (۱۹۱۶-۱۸۸۹) که بعد از انترناسیونال اول شکل گرفته بود سرود انترناسیونال را به عنوان سرود رسمی خود معرفی کرد.
نسخۀ روسی سرود انترناسیونال سالها سرود ملی اتحاد جماهیر شوروی بود.
نسخۀ فارسی انترناسیونال، سرود رسمی جمهوری شورایی (مستعجل) میرزا کوچکخان جنگلی بود.
شعر نسخۀ فارسی انترناسیونال ساختۀ ابوالقاسم لاهوتی شاعر آزادیخواه است.
برخیز ای داغ لعنت خورده دنیای فقر و بندگی
جوشیده خاطر ما را برده به جنگ مرگ و زندگی
باید از ریشه براندازیم کهنه جهان جور و بند
وآنگه نوین جهانی سازیم هیچبودگان هرچیز گردند
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسانها
بر ما نبخشد فتح و شادی، نه شه نه بت نه آسمان
با دست خود گیریم آزادی در پیکارهای بیامان
تا ظلم را از عالم بروبیم نعمت خود آریم به دست
دمیم آتش را و بکوبیم تا وقتی که آهن گرم است
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسانها
تنها ما تودهٔ جهانی اردوی بیشمار کار
داریم حقوق جهانبانی نه که خونخواران غدار
غرّد وقتی رعد مرگآور بر دژخیمان و رهزنان
در این عالم بر ما سراسر تابد خورشید نورافشان
روز قطعی جدال است آخرین رزم ما
انترناسیونال است نجات انسانها
Debout, les damnés de la terre
Debout, les forçats de la faim
La raison tonne en son cratère
C’est l’éruption de la fin
Du passé faisons table rase
Foule esclave, debout, debout
Le monde va changer de base
Nous ne sommes rien, soyons tout
Chorus
C’est la lutte finale
Groupons-nous, et demain
L’Internationale
Sera le genre humain.
Il n’est pas de sauveurs suprêmes
Ni Dieu, ni César, ni tribun
Producteurs, sauvons-nous nous-mêmes
Décrétons le salut commun
Pour que le voleur rende gorge
Pour tirer l’esprit du cachot
Soufflons nous-mêmes notre forge
Battons le fer quand il est chaud.
Chorus
L’État opprime et la loi triche
L’impôt saigne le malheureux
Nul devoir ne s’impose au riche
Le droit du pauvre est un mot creux
C’est assez, languir en tutelle
L’égalité veut d’autres lois
Pas de droits sans devoirs dit-elle
Égaux, pas de devoirs sans droits.
Chorus
Hideux dans leur apothéose
Les rois de la mine et du rail
Ont-ils jamais fait autre chose
Que dévaliser le travail ?
Dans les coffres-forts de la bande
Ce qu’il a créé s’est fondu
En décrétant qu’on le lui rende
Le peuple ne veut que son dû.
Chorus
Les rois nous saoulaient de fumées
Paix entre nous, guerre aux tyrans
Appliquons la grève aux armées
Crosse en l’air, et rompons les rangs
S’ils s’obstinent, ces cannibales
À faire de nous des héros
Ils sauront bientôt que nos balles
Sont pour nos propres généraux.
Chorus
Ouvriers, paysans, nous sommes
Le grand parti des travailleurs
La terre n’appartient qu’aux hommes
L’oisif ira loger ailleurs
Combien de nos chairs se repaissent
Mais si les corbeaux, les vautours
Un de ces matins disparaissent
Le soleil brillera toujours.
Chorus
Arise, wretched of the earth
Arise, convicts of hunger
Reason thunders in its volcano
This is the eruption of the end
Of the past let us wipe the slate clean
Masses, slaves, arise, arise
The world is about to change its foundation
We are nothing, let us be everything
Chorus
This is the final struggle
Let us gather together, and tomorrow
The Internationale
Will be the human race
There are no supreme saviors
Neither God, nor Caesar, nor tribune.
Producers, let us save ourselves
Decree on the common welfare
That the thief return his plunder,
That the spirit be pulled from its prison
Let us fan the forge ourselves
Strike the iron while it is hot
Chorus
The state represses and the law cheats
The tax bleeds the unfortunate
No duty is imposed on the rich
“Rights of the poor” is a hollow phrase
Enough languishing in custody
Equality wants other laws:
No rights without obligations, it says,
And as well, no obligations without rights
Chorus
Hideous in their self-deification
Kings of the mine and rail
Have they ever done anything other
Than steal work?
Into the coffers of that lot,
What work creates has melted
In demanding that they give it back
The people wants only its due.
Chorus
The kings make us drunk with their fumes,
Peace among ourselves, war to the tyrants!
Let the armies go on strike,
Guns in the air, and break ranks
If these cannibals insist
In making heroes of us,
Soon they will know our bullets
Are for our generals
Chorus
Laborers, peasants, we are
The great party of workers
The earth belongs only to men
The idle will go reside elsewhere
How much of our flesh they feed on,
But if the ravens and vultures
Disappear one of these days
The sun will shine always
Chorus
Arise! Ye starvelings from yours slumbers!
Arise! Ye criminals of want!
For reason in revolt now thunders,
And away with all superstitions,
Servile masses arise! arise!
We`ll change forthwith the old conditions
And spurn the dust to win the prize.
Chorus:
Then comrades come rally!
And the last fight let us face.
The Internationale
Unites the human race!
No saviours from on high deliver,
No trust have we in prince or peer;
Our own right hand the chains must shiver.
Chains of hatred, of greed and fear.
Ere the thieves will out with their booty
And to all give a happier lot,
Each at his forge must do his duty
And strike the iron while it`s hot!
Chorus
We`re tricked by laws and regulations,
Our taxes strip us to the bone.
The rich enjoy the wealth of nations,
But the poor naught can sell their own,
Long have we in vile bondage languished,
Yet we equal are every ones
No rights but duties for the vanguish`d
We claim our rights for duties done.
Chorus
The kings of mines, &ships, &railways,
Resplendent in their vulgar pride,
Have plied their task to exploit always
Those whose labor they`ve e`re decried.
Great the spoil they hold in their coffers,
To be spent on themselfes alone;
We`ll seize it someday spite of scoffers,
And feel that we have got our own.
Chorus
These kings defile us with their powder,
We want no war within the land;
Let soldiers strike, for peace call louder,
Lay down arms, and join hand in hand.
Should these vile monsters still determine.
Heroes to make us in despite,
They`ll know full soon the kind of vemin
Our bullets hit in this lost fight.
Chorus
We peasants, artisans, and others
Enrolles among the sons of toil
Lets claim theearth henceforth for brothers
Drive the indolent from the soil!
On our flesh too long has fed the raven,
We`ve too long been the vulture`s prey.
But now fare well the spirit craven,
The dawn brings in a brighter day!
Chorus:
Then comrades come rally!
And the last fight let us face.
The Internationale
Unites the human race!
ترجمۀ دیگری هم از احمد شاملو برای سرود انترناسیونال (بینالملل) در دست است:
صحنههایی از فیلم دکتر ژیواگو
کارگردان: دیوید لین
لینک IMDB
Doctor Zhivago
Director: David Lean
1965
صحنههایی از فیلم زمین و آزادی
کارگردان: کن لوچ
لینک IMDB
Land and Freedom
Director: Ken Loach
1995
صحنههایی از فیلم سرخها
کارگردان: وارن بیتی
لینک IMDB
Reds
Director: Warren Beatty
1981